เด็กที่มีความสนใจต่างกัน จะมีความฉลาดต่างกันจริงหรือไม่
สมองคนเราไม่สามารถที่จำทำงานกับทุกข้อมูลได้ เด็กจึงมีกระบวนการ “เลือก” เฉพาะสิ่งที่น่าสนใจ หรือต้องสนใจ เข้ามาสู่กระบวนการรับรู้
สิ่งที่น่าสนใจคือ ในขณะที่สมองทำงาน รับรู้ข้อมูลจากสิ่งรอบตัวอยู่นั้น มีเครื่องมืออะไรในสมองของเราที่ช่วยให้ตัวเราตัดสินใจได้ว่า ตัวเองควรสนใจสิ่งไหนและไม่สนใจสิ่งไหน ความตั้งใจ ความต้องการ ความอยาก เหล่านี้ นี่แหละคือเครื่องมือที่มีอิทธิพลต่อการทำงานของสมองเรา
นักประสาทวิทยาศาสตร์อธิบายว่า ส่วนของสมองที่เกี่ยวข้องกับความสนใจ คือ สมองส่วนหน้า และส่วนรับรู้ข้อมูล สมองทั้ง 2 ส่วนนี้จะคอยควบคุมสมาธิ และ ความตั้งใจจดจ่อของเราเอาไว้
ถ้าเด็กสนใจเรื่องเรื่องใดเรื่องหนึ่ง สิ่งใดสิ่งหนึ่งมากๆ ภาวะความรู้สึกและอารมณ์ของเด็กจะเลื่อนไปสู่ระดับความรัก และความปิติ หรือปลาบปลื้มยินดีต่อประสบการณ์ที่พบเจอนั้นๆ ทำให้เรียนรู้ได้มาก และจำได้ดี ตรงกันข้าม ถ้าเด็กไม่ชอบไม่สนใจสิ่งใด เรื่องใด ภาวะอารมณ์ของเด็กก็จะเลื่อนไปสู่ความรู้สึกไม่พอใจ รังเกียจ อาจรวมถึงกลัวและโกรธ เป็นต้น โมเดลนี้แสดงให้เห็น อารมณ์ไม่ใช่ภาวะตายตัวและหยุดนิ่ง มันสามารถเปลี่ยนแปลง ไปได้ตามสถานการณ์และสิ่งแวดล้อมที่กระตุ้นเข้ามา
อ้างอิง