แนวการสอนแบบมอนเตสซอรี่

แนวการสอนแบบมอนเตสซอรี่

 มาเรีย มอนเตสซอรี่ เป็นแพทย์หญิงคนแรกของอิตาลี ที่สามารถให้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของเด็กปฐมวัย ด้วยวิธีการพัฒนาเด็กจากความรู้พื้นฐานทางการแพทย์ โดยเริ่มจาก การศึกษาเด็กที่มีความบกพร่องทางสมองที่ประเทศอิตาลี แล้วต่อมาจึงเริ่มสอนเด็กที่ศูนย์เลี้ยงในย่านยากจน

เรียกว่า "Children's House" ให้กับพ่อแม่ที่ต้องไปทำงาน มอนเตสซอรี่ใช้วิธีการสังเกตพฤติกรรมของเด็กแล้วนำมาสู่ข้อสรุปที่ว่า การศึกษาเริ่มตั้งแต่แรกเกิด และช่วงปฐมวัยคือช่วงที่สำคัญที่สุดของการพัฒนาและการเติบโต ความสงสัยใคร่รู้ทำให้เด็กเรียนรู้ และการเรียนรู้ที่ดีที่สุดมาจากการปฏิบัติเคลื่อนไหวอย่างตื่นตัวมากกว่าการนั่งเงียบๆ ฟังครูสอน ซึ่งแนวคิดดังกล่าวเหมือนแนวคิดของดิวอี้ ที่ประเทศสหรัฐอเมริกานำไปสู่การวางแนวการศึกษาที่มีให้ความสำคัญ กับการเตรียมเด็กให้มีพัฒนาการทางสติปัญญา จากการมีพื้นนิสัย ที่ดีผ่านการมีทักษะจากการใช้ ประสาทสัมผัสกับสื่ออุปกรณ์ ที่มีการจัดลำดับขั้นตอนเป็นขั้นย่อยๆ ที่เด็กได้แก้ไขการเรียนรู้ด้วยตนเอง ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่มีการจัดเตรียมไว้สำหรับเด็ก เช่น ขนาดของเครื่องใช้ เครื่องเรือนตามขนาดของร่างกายของเด็ก

เพราะเด็กชอบนั่งกับพื้นจึงควรมีเสื่อเล็กๆให้เด็กนั่งเพื่อแสดงให้เห็นถึงพื้นที่การทำงานของเด็ก สิ่งเหล่านี้นำไปสู่การเรียนรู้ตามความสามารถในการพัฒนาที่แตกต่างกันของเด็กแต่ละคน สุดท้ายการนำไปสู่การเกิดปัญญา โดยกล่าวว่า "มือ คือ เส้นทางไปสู่การเรียนรู้ มือ คือ ครูที่สำคัญ" เกิดเป็น

แนวทางการศึกษาในปัจจุบันที่เรียกว่า "แนวการสอนแบบมอนเตสซอรี่"