แพทย์ตรวจอย่างไรถึงบอกได้ว่าเป็นโรคสมาธิสั้น และปัญหาพฤติกรรมของเด็กสมาธิสั้น

แพทย์ตรวจอย่างไรถึงบอกได้ว่าเป็นโรคสมาธิสั้น

            แพทย์จะตรวจประเมินอย่างละเอียดเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กเป็นโรคสมาธิสั้น ได้แก่ การซักประวัติ การตรวจร่างกาย (ตรวจหู ตรวจสายตา )ใช้แบบประเมินพฤติกรรมเด็ก การตรวจทางจิตวิทยา (ตรวจเชาวน์ปัญญา ตรวจวัดความสามารถด้านการเรียน) และสังเกตพฤติกรรมเด็ก ปัจจุบันยังไม่มีการตรวจเลือดเอ็กซเรย์สมอง หรือการตรวจคลื่นสมองเพื่อวินิจฉัยโรคสมาธิสั้น

ปัญหาพฤติกรรมของเด็กสมาธิสั้นที่พบร่วม

            โรคสมาธิสั้นเกิดจากความบกพร่องในการทำงานของสมอง จึงสามารถพบร่วมกับความบกพร่องในความสามารถอื่นร่วมด้วยกับโรค เช่น

-ความบกพร่องในทักษะการเรียน ถือเป็นความบกพร่องทางการเรียนรูที่พบได้บ่อยในเด็กวัยเรียน เด็กที่เป็นสมาธิสั้นจะพบภาวะนี้ร่วมด้วยร้อยละ 20-30 เด็กจะมีลักษณะอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ คำนวณไม่ได้ หรือทำได้บ้างแต่แตกต่างจากเด็กอื่น 2 ชั้นเรียน ทั้งที่ฉลาดเท่ากัน

-การพูดและการสื่อความหมาย มักมีประวัติพูดช้าในวัยเด็ก เมื่อโตขึ้นจะพูดมากและพูดเร็ว แต่จะมีความเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นพูดด้วยต่ำกว่าคนอื่น

-ใช้มือไม่คล่อง เด็กกลุ่มหนึ่งจะใช้มืองุ่มง่าม สับสนซ้ายขวา เขียนหนังสือช้า โย้เย้ ทำงานไม่ทัน

-ปัสสาวะรดที่นอนหรืออั้นปัสสาวะไม่ค่อยได้

-ปัญหาพฤติกรรมและอารมณ์ เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นจะดื้อ ไม่เชื่อฟัง ชอบเถียง ก้าวร้าว โกรธเร็ว หลายคนไม่ทำตามกฎเกณฑ์ของโรงเรียน

-โรคกระตุก อาจมีการกระตุกของกล้ามเนื้อ บริเวณคิ้ว แก้ม มุมปาก คาง คอ บางคนมีเสียงในลำคอ

อ้างอิง

หนังสือ เด็กสมาธิสั้น คู่มือสำหรับครู  สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน  จัดพิมพ์โดย สถาบันราชานุกูล   พิมพ์ที่ โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด หน้า17- 23